Gübrenin oksijenli ortamda yakılması – Aerob Solunum

Gübrenin oksijenli ortamda yakılması işlemine aerob solunum denmektedir. Büyükbaş hayvanlar otçuldur. Bundan dolayı gübrenin yapısında Karbon (C) ve azot (N) bileşikleri bulunuyor. Gübre ilk elde edildiğinde karbon ve azot oranı 60 (C/N 60:1) civarındadır. Ama bu gübrenin solucan maması olarak kullanılması için ya da direkt gübre olarak kullanılabilmesi için azot ve karbon miktarının yüzde 15 civarında olması gerekiyor.

Karbon oranının düşürülmesi için gübrenin oksijenli ortamda yanması gerekir.  Ayrıca bu yanma reaksiyonu ile gübrede bulunan mikroorganizmalar parazitler ve yabancı otlar, tohumlar da sıcaklığın etkiyle zararsız hale gelir.

Gübrenin oksijenli ortamda yakılması aerob solunum

Ancak çok yüksek sıcaklıklarda (70c ve üzeri) gübrede bulunmasını istediğimiz bileşenlerde kaybolacağı için, yanma işlemleri hızlı ve kısa sürede bitirilmelidir.

Yakma işlemleri açık havada yapılacaksa yığının üzeri bir örtü ile kapalı olabilir. Fakat bu örtünün hava alması gerekir.  Kuru gübrede yanma olayı yok,  bu yüzden gübre 2 ila 3 günde bir su ile ıslatılır ve her gün havalandırılması gerekir.

Bu aşamalarda gübreye muz kabuğu, kahve telvesi, gibi ev atıklarından besin maddeleri de gübreye ilave edilir. Ortalama yüzde 70 hayvan gübresi yüzde 30 diğer maddeler tercih edilir. Gübrenin tamamı aynı renk oluncaya kadar havalandırma ıslatma işlemi sürdürülür. Sonunda mama olarak kullanılmayı bekler.

Birçok kişi gübreyi ne zaman hasat etmesi gerektiğini veya yetiştirdiği solucanları ne zaman ayrıştıracağını bilmez. Gübre hasadına veya fazla solucanları yataklardan ayırma işlemine solucanlar yataktan kaçmaya başlamadan karar vermelisiniz. Ancak bu zamanı biraz da kullandığınız sisteme, ısıya, yataklama malzemenize, kullanılan solucanın türüne, kurulan sistemin boyutlarına ve diğer bazı etkenlere göre değişiklik gösteriyor. İşe yeni başlayanların solucanları ayrıştırmadan önce en az altı ay beklemeleri söyleniyor. Bu süreçte solucanlar ilk olarak konuldukları yataklarda ve ayrıca sayılarının çoğalması için gerekli olan üreme koşullarını kayda değer oranda sağlayacaktır. Özetle bir yataktaki solucan metrekare başına yaklaşık olarak 1 kilogram oranında olmalı. Bununla beraber üreticinin, sistemindeki solucan yatağının bu fazlalığı ne zaman ulaşabileceğini bilmesi bazen zordur.

Yiyecekler, işlenmişse solucanlarınızı ayırın

En kolay ayrıştırılacağı gösterge, solucan yatağınızda bulunan gübrenin işlenme düzeyi olabilir. Eğer yatakların en üst tabakasına kadar işlenmişse solucanları ayırma zamanı veya daha büyük bir sisteme geçme zamanı gelmiş anlamına gelir. Diğer taraftan tüm solucanları gübreden ayırmak istiyorsanız, yataktaki Kırmızı Kaliforniya solucanlarını delikleri büyük olan bir elek üzerine serpiştirin ve bu eleği yeni yatağınızın üzerine yerleştirin. Yeni kabınızda daha önceden işleme konmuş, yani ayırılması başlamış atıklar ve yataklama malzemesinin hazırlanması gerekir.

Kasaya koyulan yiyeceklerle solucanlarınızı çekebilirsiniz

Solucanlar ayrıştırma esnasında yeni kaptaki taze yiyeceklere doğru gelir ve geride içinde bazı kokon yani yavru solucanların kaldığı gübrede kalacaktır. Bu işin hasat kısmını oluşturur. Solucanları iki ayrı grup olarak ayrıştırmak istersek bu iş daha da kolaydır, yatağınızdaki malzemenin kabaca yarısını alın yine önceden hazırlanan ayrışmaya hazır gıda ve yataklama malzemesi olan yeni bir yatağa koyun. Bu işlemi kalan solucanlardan yarısı içinde yapın veya yatakta Kırmızı Kaliforniya solucanını ayırmadan aynı kaba yeni yiyecek ve yataklama malzemesi koyarak devam ettirin.

Reklam : Web sitemizde Kırmızı Kaliforniya Solucanı fiyatları ile solucan gübresi fiyatları 2018 yılında kampanyalı.